Yazın sonuna yaklaşırken bir kez daha zamanın ne kadar hızlı geçtiğine hayret ediyorum. Sonbaharın ağırlığı şimdiden kendini hissettiriyor, tabir-i caizse sonbaharın kendinden önce ruhu geldi. Yazın sona eriyor olmasının hüznü ve yeni dönemin başlama telaşı birbirine girdi. Bir yandan okul hazırlıklarıyla uğraşırken bir yandan da yaza dair yarım kalan, tamamlayamadığım hedeflerimle ilgilenmeye çalışıyorum. Tüm bunların arasında yazdan sevdiğim detayları sizlerle paylaşmak istedim.

Ps. Kitap ve filmler hakkında spoilerlardan korkmadan yazıyı okuyabilirsiniz:).

Continue reading

Zamanı durdurmanın yolları. Bu romanı okumayı iki gün önce bitirdim ancak kitap düşüncelerimde bitmiş değil. Üzerinde düşünülecek birçok fikir bıraktı ardında. Ki bence bu son zamanlarda çıkan romanlarda oldukça nadir bulunan bir özellik. Dostoyevski, Tolstoy, Balzac okuduğunuzda sadece bir romandaki geçen olayları okumazsınız. Karakterlerin söylediklerinde, düşündüklerinde olayın daha ötesinde felsefik bir mesaj vardır sanki hep. Bu romanı da bu özelliğinden dolayı çok sevdim sanırım, aslında seveni çok olacak ki ondan mütevellit çok kısa sürede 37 dile çevrildi. Hatta Benedict Cumberbatch’in de rol alacağı film çalışmalarına başlanmış bile.

Antibiyotikler bakterileri yok etmek ya da büyümelerini durdurmak için kullanılan bir zamanın mucizevi ilacı. Bulundukları günden beri insan ırkına sağladığı faydaları  yadsınamayan antibiyotikler günümüzde de aynı amaçlarla kullanılsa da artık o kadar mucizevi değil. Fleming’den bu yana çok şey değişti. Zaman içerisinde antibiyotiklerin yanlış kullanımının da etkisiyle bakteriler mutasyonlarla antibiyotiklere karşı direnç geliştirdi. Zaman geçtikçe daha da güç kazanan ve dünya genelinde krize yol açan bu durum tıp dünyasının ana endişelerinden biri. Ne var ki şu an yaşadığımız bu sıkıntıyı penisilini keşfeden Alexander Fleming 1945 yılında öngörmüştü ve bu endişesini şu sözlerle dile getirmişti: