Okula ilk başladığım gün göremediğim gün işte geldi. Bitmeyecek gibi gelen yılların son saatlerindeyim. Anasınıfında başlayan ve yıllarca ilmek ilmek örülen benim, ailemin, hocalarımın emeklerinin nihayete kavuşmasına, anlam kazanmasına kalan son 1 saat.

Şu an durduğum yerden bakınca muhayyilemden farklı anlar geçiyor bir filmi izlercesine. Mutluluklar, sevinçler, gözyaşları, stres, endişe, korku, verilen kararlar, sorgulamalar…

1949 yılında İkinci Dünya Savaş’ı henüz sona ermiş; Amerika Birleşik Devleti, Sovyetler Birliği ile Soğuk Savaş halindeydi. Tüm bu kaosun ortasında tüberkülozla mücadele eden Orwell, düşlediği distopyayı bir kitap haline getirdi. Orwell’in Rusya’da komünizmin gelişmesine tanıklık ettiğini ve İspanya Sivil Savaş’ında faşizme karşı savaşmış olduğunu göz önünde bulundurursak geleceğe dair neden bir distopya düşlediğini açıklayabiliriz. Orwell, 1984 adını verdiği bu kitapla bir sinyal oluşturmak ve düşlediği geleceğe karşı herkesi uyarmak istemişti. Bunu başardı da zira zamanında büyük ses getiren bu kitap aradan yıllar geçmesine rağmen bugün çok satanlar listesinde yerini alıyor.

Yazın sonuna yaklaşırken bir kez daha zamanın ne kadar hızlı geçtiğine hayret ediyorum. Sonbaharın ağırlığı şimdiden kendini hissettiriyor, tabir-i caizse sonbaharın kendinden önce ruhu geldi. Yazın sona eriyor olmasının hüznü ve yeni dönemin başlama telaşı birbirine girdi. Bir yandan okul hazırlıklarıyla uğraşırken bir yandan da yaza dair yarım kalan, tamamlayamadığım hedeflerimle ilgilenmeye çalışıyorum. Tüm bunların arasında yazdan sevdiğim detayları sizlerle paylaşmak istedim.

Ps. Kitap ve filmler hakkında spoilerlardan korkmadan yazıyı okuyabilirsiniz:).

Continue reading